<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d15617451\x26blogName\x3d%CE%9F%CE%A4%CE%91%CE%9D+%CE%9F+MAZDOC+%CE%A3%CE%A5%CE%9D%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%97%CE%A3%CE%95+%CE%A4%CE%9F%CE%9D+%CE%96%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%A4%CE%9F%CE%A5%CE%A3%CE%A4%CE%A1%CE%91\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLACK\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://mazdoc.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://mazdoc.blogspot.com/\x26vt\x3d2802688881593415157', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Κυριακή, Μαρτίου 26, 2006

Euro-VISSI-on: έναν επιβήτορα, και γρήγορα!


Κάποτε ήταν ένα κορίτσι απο την Κύπρο, που του πήρε καμιά δεκαετία να πάψει να στέκεται σαν αγγούρι όταν τραγουδά, πέρασε απο Νταλάρα μέχρι Σαμαρά, και τώρα κοντεύει τα 50. Εδώ και χρόνια οργανώνει τα καλύτερα τραινάκια στα ΒΠ, παίζοντας άλλοτε το τιμονιέρη άλλοτε το καρβουνιάρη.

Κι εμείς τι χρωσταμε; Θα αναρωτηθεί ο ανυποψίαστος αναγνώστης...
Θέλει τραίνο; Τραίνο
Θέλει ψάρι; Ψάρι
Θέλει πολυέλαιο, κηροπήγια με το καθεδρικό και όλα τα παπαδάκια μαζί; Γιατί όχι.


Έλα όμως που θέλει αγριεμένο επιβήτορα, δε τον βρίσκει, κι έχει βαλθεί να μας σταυρώσει στη φετινή Eurovision....Γμτην ατυχία της...

Τι θα γίνει; Θα οργανωθούμε τα βοηθήσουμε την κυρία; Αφού ζωντανό πράγμα δε βρίσκεται, ας δώσει ο καθένας τον οβολό του, ότι προαιρείται, άλλος κατσαρολικά, άλλος τσουγράνες, άλλος κανένα αλυσοπρίονο.... Μπορεί να βρεθεί το κουμπί της και να ησυχάσουμε όλοι μαζί, να γλυτώσουμε και το ρεζίλεμα...

Τι λέτε;

Παρασκευή, Μαρτίου 10, 2006

City? Sex?

Εχθές το βράδυ είδα για πρώτη φορά Sex and the City.
Μάλλον θα φταίει ότι γερνάω επικύνδυνα.
Μου φάνηκε ότι ήταν η πιο ηλίθια ανταλλαγή μηνυμάτων στον Πλανήτη Γη απο καταβολής κόσμου.
Άνετοι, σίγουροι, λάγνοι, ανδρογύναια 20-40 χρονών (το πιο δυνατό καταναλωτικά target group) που ζουν σε ένα επίγειο ηδονικό μαραθώνιο....
Τίποτα δε τους σκιάζει! Ο επόμενος viking περιμένει τις ηρωίδες στη γωνία του δρόμου, ενώ στο σπίτι περιμένει άλλος ένας αποχαυνομένος mister olympia, που όλοι μέρα κάνει κοιλιακούς με gravity boots περιμένοντας τη καλή του!
Μα που συμβαίνουν αυτά;;; Και αν δεν συμβαίνουν, γιατί να φαντασιωθούμε ότι συμβαίνουν;;; Απελευθέρωση, χειραφέτηση, απεξάρτηση, αποχαυνωση;
Τίποτα απο αυτά ή όλα αυτά μαζί;

"-Παω στη τουαλέτα"
"-Καλή διασκέδαση"
Τέτοιος διαλόγους ούτε απο Γαρδέλη σε Ψάλτη και Καίτη Φίνου... Και εκείνοι ήταν σεμνοί μπροστά σε αυτό το κατά φαντασία ξεσάλωμα.

Ακόμα πιο περόεργο μου φαίνεται ότι όσοι το βλέπουν, το συγκρίνουν με σατιρικές και προσεγμένες σειρές, όπως το Friends.

Παρασκευή, Μαρτίου 03, 2006

Black Mamba

Τι να σημαίνει η Black Mamba, η μοιραία νύφη του Kill Bill? Μια ξερακιανή σκανδιναβή τα βάζει με όλη τη γιαπωνέζικη Yakuza και τους κόβει λάχανο.
"Τι ήθελε να πει ο Tarantino με αυτή την ηρωίδα παιδάκια," θα ρωτάει η δασκάλα του μέλλοντος τα μυξιάρικα του δημοτικού, "πες μας εσύ Κλακλάκη."
"Εγώ κυρία πιστεύω ότι συμβολίζει την βολεμένη ανοργασμική αστή της μεσοδυτικής πολιτείας, που μέσα απο τον εξευτελισμό βρίσκει την παράλογη βαμένη με αίμα λύτρωση," πετάγεται ο Κλακλάκης.
"Κλακλάκη πίνεις ληγμένα... Εσύ Κλικλίτα τι λές;" ρωτάει η δασκάλα ένα σκασμένο στα σπυριά μικρούλι.
"Εγώ κυρία λέω ότι είναι η επίθεση του παραλόγου απέναντι στη λογική, του Lonely Shepherd του Zamfir στo Dont Let me be Misunderstood των Santa Esmeralda, της πεσμένης σε κώμα δίμετρης νυφούλας που ξάπλωσε ανάσκελα όλους τους samurai" πετάγεται η Κλικλίτα.
"Εγώ κυρία λέω ότι δε σημαίνει τίποτα. Ο Tarantino μάλλον πλάκα έκανε," πετάχτηκε και ο Πλίπλης.

Τετάρτη, Μαρτίου 01, 2006

Conquistador

Λέγομαι Χοσέ Μαρία Βελάσκουεθ και είμαι conquistador, κατακτητής της γης που σήμερα ονομάζεται Βολιβία. Ήρθα πριν μερικά χρόνια στον ευλογημένο αυτό τόπο, μπαρκάροντας σε ένα καράβι της Ισπανικής αρμάδας. Σύντομα κατάλαβα ότι εδώ έχει άφθονο χρυσάφι, κακάο, καλαμπόκι και φτηνά γυναικόπαιδα, να ξεφαντώνω εγώ και τα παλικάρια της Αρμάδας μετά απο μια κοπιαστική ημέρα.

Με τους ντόπιους είχα στην αρχή κάποια προβλήματα. Μέχρι να τους πείσω να μου παραδώσουν όλους τους θησαυρούς, στην αρχή τους έδωσα χάντρες.

Σύντομα τις χάντρες τις βαρέθηκαν.

Μέτα τους έδωσα καθρεφτάκια, τσατσάρες, γιο-γιο, σβούρες αλλά πάλι τους κέρδισα για λίγες μονο βδομάδες.

Μέτα άρχισα τις εκτελέσεις. Καθώς όμως γεννάνε σα κουνέλια, ούτε αυτό τους πτοούσε.

Γι' αυτό έφερα τον κολλητό μου στις ακολασίες, τον επίσκοπο Alfonso de Mazdoc. Αυτός κύρηξε το λόγο του Ευαγγελίου... Τους είπε για ένα ταπεινό ψαρά στη Γαλιλαία που άρχισε να περπατάει στα νερά, να ανασταίνει νεκρούς, να λέει για την άλλη ζωή, και, πόσο άδικα σταυρώθηκε για εμάς τους αχάριστους.

Αυτό τους συγκίνησε.

Απο τη στιγμή που ο de Mazdoc τους υποσχέθηκε παράδεισο με πλούσια ανταμοιβή, δουλεύουν σα μαλάκες όλη μέρα.

Το χρυσάφι που θα πάω δώρο στη πριγκήπισσα Ισαμπέλλα και τον Πάππα Πίο δεν θα έχει το όμοιό του. Θα είναι τόσο πολύ που μάλλον κι εμένα θα με χειροτονίσουνε επίσκοπο. Ευλογημένη Βολιβία...