Τάδε έφη... 8005

O Mazdoc και η εκλεκτή συντροφιά του μας έστειλε αυτή τη φωτογραφία απο τις διακοπές τους. Αφού ευχαριστήσουμε και ευχηθούμε καλή επιστροφή, να ευχηθούμε κι αυτό το κύμα να είναι γλυκό παρά αλμυρό.

Τάδε έφη Ζαρατούστρα 8004

Ο Ζαρατούστρα σκέφτηκε το σημερινό δίδαγμα προς τους ανθρώπους να έχει να κάνει με την ηγεσία.

"Ο σωστός ηγέτης πρέπει να γνωρίζει πότε να αναθέτει δουλειές στους άλλους και να επιβλέπει."

Τάδε έφη Ζαρατούστρα 8003

Ο Ζαρατούστρα σκέφτηκε το κοινωνικό μήνυμα της ημέρας.
Χρησιμοποίησε multimedia παραβολές, μια πανάρχαια συνήθεια της Μεσοποταμίας.

Τάφε έφη Ζαρατούστρα 8002

O προφήτης Ζαρατούστρα συνέχισε το διάβα του επάνω στον πλανήτη.

Πέρασε και απο ερημικές σπηλιές όπου δοκιμαζόμενοι μύστες διαλογίζονταν σε αναζήτηση του εσωτερικού Θείου.

Βρέθηκε και σε κοσμικά νησιά όπου παλιοί συνοδοιπόροι του, σεβάσμιοι γέροντες στην όψη και τα χρόνια, κατεδίωκαν άγουρες απολαύσεις.
Και τότε αναρωτήθηκε μήπως βαδίζει σε έναν όλο και πιο υλικο-σκοπικό κόσμο, όπου η τέρψη θα είναι μόνο ταπεινή, ρηχή και εφήμερη.... η πνευματικότητα θα είναι διωκόμενη, πολύτιμη, εξαϋλομένη και τρεμάμενη σαν πυγολαμπίδα χαμένη στα καταγώγεια της σκοτεινής Ιεριχούς.

Στην συνέχεια ο Ζαρατούστρα συνχνωτίστηκε με παίκτες του water-polo, που τον κατανοούν καλύτερα.

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ..

Έπειτα από απαίτηση δεκάδων αναγνωστών σας παρουσιάζω τα "Απομνημονεύματα του Προφήτη Mazdoc". Ένα έργο σταθμός, ένα έργο λιμάνι, ένα έργο γραμμένο για να ικανοποιήσει τους πιο εγωκεντρικούς αναγνώστες, αλλά και εκείνους που απεγνωσμένα αναζητούν "σεξ και βία" και φυσικά, δεν μπορούν να τα βρουν στα κείμενα του "λίγου" του "κανένα", του "τίποτα και πουθενά" Ζαρατούστρα! Πάμε μαέστρο...


Ο προφήτης Mazdoc αναδύθηκε από τη θάλασσα (μα και μόνο από αυτό βλέπετε τη διαφορά με τον ψευτοπροφήτη...) γιατί ήθελε να βρεθεί για λίγο στη φύση. Ύστερα από ώρες διαλογισμού και επαφής με την μητέρα-φύση αποφάσησε να παίξει με τους φίλους του τα ζώα.
Πάει από δω πάει από κει πουθενά οι φίλοι του. "Που είναι το παγώνι, ο σκατζόχοιρος, ο βάτραχος, η ζέμπρα και το σκαθάρι;" σκέφτηκε...
"Ιπποπόπταμε!!" φώναξε δυνατά, τίποτα. "Κροκοδειλάκι!!" ξαναφώναξε, πάλι τίποτα. "Ρε κωλοελέφαντα γαμώ το κερατό μου εδώ μέσα!!!" ούρλιαξε, νέκρα...
"Μα τι ηλίθιους φίλους που έχω, όλο τρώνε, πηδάνε και κοιμούνται" μονολόγησε και επέστρεψε στη θάλασσα, εκεί που τουλάχιστον μπορεί να παίξει και καμιά σφαλιάρα με τους καρχαρίες!
"Ο Πλάστης είναι λούγκρα" σκέφτηκε και χάθηκε μέσα στα νερά του Ωκεανού...

























Ο προφήτης για μια ακόμη φορά την έβγαλε μπακούρι...

Τάδε έφη Ζαρατούστρα 8001

O προφήτης Ζαρατούστρα κατέβηκε για λίγο απο το βουνό και έσκυψε να πιεί νερό απο την πηγή.

"Παράξενο," σκέφτηκε, "πόσο σοφά τα σκέφτηκε όλα ο Πλάστης."

Παραδίπλα είδε ένα παγώνι που έκραζε "εγώ-εγώ-εγώ" για να διακυρήξει "να μαι, ήρθα," να τρομάξει τα άλλα ζώα, να επιβληθεί πρώτα στον εαυτό του, να κρυφτεί πίσω απο το πολύχρωμο πέπλο του που όσο εντυπωσιακό και περισπούδαστο μοιάζει τόσο απο πίσω κρύβει ένα πελώριο κενό.

Πιο κάτω είδε έναν σκατζόχοιρο με απλωμένα τεράστια αγκάθια, όλη του η ύπαρξη μοιάζει μια τεράστια πανωπλία που τον προστατεύει απο κάθε τι, που την σέρνει και τον αιχμαλωτίζει. Έτσι κυκλοφορεί μόνο σε σκοτεινές γωνιές, κυνηγώντας φίδια, ζει κι αυτός την ζωή του ερπετού.

Παραδίπλα είδε ένα μικρό πράσινο βατράχι. "Η χαρά της ζωής," σκέφτηκε, καθώς το καμάρωνε να χοροπηδάει γελαστό απο κλωνάρι σε κλωνάρι αψηφώντας κάθε κίνδυνο παίζοντας με τον ήλιο, το γρασίδι, το νερό... μέχρι που το βατράχι γλύστρησε και το κατάπιε ο ορμητικός χείμαρος που άφριζε απο κάτω.

Ο Ζαρατούστρα συνέχισε τη διαδρομή του σκεφτικός.

(η σειρά των απομνημονευμάτων του Ζαρατούστρα αποτελεί φτηνή απομίμηση της Περσεφόνης που μπορείτε να δείτε εδώ)

ΣΑΡΑΝΤΑΔΥΟ!

ΟΤΑΝ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΗ...



ΑΓΡΙΑ...




ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ...





ΟΤΑΝ Ο ΤΡΟΜΟΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ...



ΣΕ ΑΚΟΥΕΙ...



ΣΕ ΒΛΕΠΕΙ...




ΣΕ ΘΕΛΕΙ...




ΝΕΚΡΟ Ή ΖΩΝΤΑΝΟ!






ΤΩΡΑ Ο ΦΟΒΟΣ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ,...





ΕΧΕΙ ΥΠΟΣΤΑΣΗ,...



ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΚΥΝΗΓΑΕΙ...




ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ!







ΣΑΡΑΝΤΑΔΥΟ!!!




ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ,
ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΔΕΝ ΣΕ ΣΩΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ!






Ο ΚΑΥΣΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ
ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΕΞΑΥΛΩΣΕΙ!



ΘΑ ΛΙΩΣΕΙΣ!!
ΘΑ ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙΣ!!!
42 ΒΑΘΜΟΙ,
42...




ΣΑΡΑΝΤΑΔΥΟ!!!



ΕΡΧΕΤΑΙ... ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ.

Στον καιρό του Χαλκούση

Κάθε πολιτισμός έχει τα είδωλά του, τους προφήτες, ίσως και τον Μεσσία του. Αυτοί που μπροστάρηδες στους λαϊκούς αγώνες θα ανοίξουν το δρόμο στο σκοτάδι, σαν το φαρο που δείχνει το δρόμο μέσα στο πούσσι της Σαντορίνης, σαν τον φεις-κοντρόλλερ που σου ανοίγει την πόρτα στο Πρίβιλετζ, σαν τον μπαρμαν που σου δίνει την πολυπόθητη τεκίλα.

Έτσι κι εμείς, έχουμε τον Νίκο Χαλκούση. Μετά απο χρόνια στα decks διάσημων clubs, στις δημόσιες σχέσεις εταιρειών, είναι έτοιμος να καταθέσει την φιλοσοφική του παρακαταθήκη.

Το "Τάδε Έφη Νίκος" αναμένεται εντός των ημερών, στα πρότυπα του "Τάδε Έφη Ζαρατούστρα," του Νίτσε.

Είναι αρετή η αμαρτία;

Ο Ζαρατούστρα, ο 13ος προφήτης του Ζοροαστρισμού έθεσε πρώτος το ερώτημα, περίπου στα 1600 π.Χ. "Η ζωή είναι μια σειρά απο εναλλαγές: άσπρο-μάυρο, καλό-κακό, αρετή-αμαρτία... Αξίζει το ένα χωρίς το άλλο; Πως θα εκτιμούσαμε το ένα αν έλειπε -έστω και για μια στιγμή- η ανάμνηση του άλλου;"


To ερώτημα παραμένει διαχρονικό και πάντα επίκαιρο, όπως θα έλεγε η Πασχαλίτσα. Τι απο όλα "τα απαγορευμένα" θα επιθυμούσαμε, αν δεν ξέραμε ότι είναι μακρυνά, άφταστα, απρόσιτα; Τι απο όσα κάνουμε κάθε μέρα και ειναι "καθώς πρέπει" θα κάναμε, αν δεν είχε τη βούλα της κοινωνίας ότι αυτό έτσι πρέπει να γίνει; Mήπως σε έναν άλλο κόσμο "τα απαγορευμένα" και "τα καθως πρέπει" θα μπορούσαν να ανταλλάξουν θέσεις; Τι από όλα τα απαγορευμένα είναι πράγματι βλαβερό και τι απο όλα αυτά κάποιος αποφάσισε ότι "δεν πρέπει" να το βάλουμε στη ζωή μας;

E; Τι;