Conquistador

Λέγομαι Χοσέ Μαρία Βελάσκουεθ και είμαι conquistador, κατακτητής της γης που σήμερα ονομάζεται Βολιβία. Ήρθα πριν μερικά χρόνια στον ευλογημένο αυτό τόπο, μπαρκάροντας σε ένα καράβι της Ισπανικής αρμάδας. Σύντομα κατάλαβα ότι εδώ έχει άφθονο χρυσάφι, κακάο, καλαμπόκι και φτηνά γυναικόπαιδα, να ξεφαντώνω εγώ και τα παλικάρια της Αρμάδας μετά απο μια κοπιαστική ημέρα.

Με τους ντόπιους είχα στην αρχή κάποια προβλήματα. Μέχρι να τους πείσω να μου παραδώσουν όλους τους θησαυρούς, στην αρχή τους έδωσα χάντρες.

Σύντομα τις χάντρες τις βαρέθηκαν.

Μέτα τους έδωσα καθρεφτάκια, τσατσάρες, γιο-γιο, σβούρες αλλά πάλι τους κέρδισα για λίγες μονο βδομάδες.

Μέτα άρχισα τις εκτελέσεις. Καθώς όμως γεννάνε σα κουνέλια, ούτε αυτό τους πτοούσε.

Γι' αυτό έφερα τον κολλητό μου στις ακολασίες, τον επίσκοπο Alfonso de Mazdoc. Αυτός κύρηξε το λόγο του Ευαγγελίου... Τους είπε για ένα ταπεινό ψαρά στη Γαλιλαία που άρχισε να περπατάει στα νερά, να ανασταίνει νεκρούς, να λέει για την άλλη ζωή, και, πόσο άδικα σταυρώθηκε για εμάς τους αχάριστους.

Αυτό τους συγκίνησε.

Απο τη στιγμή που ο de Mazdoc τους υποσχέθηκε παράδεισο με πλούσια ανταμοιβή, δουλεύουν σα μαλάκες όλη μέρα.

Το χρυσάφι που θα πάω δώρο στη πριγκήπισσα Ισαμπέλλα και τον Πάππα Πίο δεν θα έχει το όμοιό του. Θα είναι τόσο πολύ που μάλλον κι εμένα θα με χειροτονίσουνε επίσκοπο. Ευλογημένη Βολιβία...